Tera e aqua, aqua e tera
da putini che da grandi:
«Siora tera, ai so comandi,
siora aqua, bonasera;
bonasera».
Tera e aqua! Se lavora
soto un sole che cusina…
Tera e aqua! A la matina
se scomissia de bonora;
de bonora.
Tera e aqua! Tera nuda,
gnente piante, gnente ombrìa.
Sta fadiga mai finìa:
la comanda che se suda;
che se suda.
Tera e aqua! A mezogiorno
quel paneto che se magna
no gh’è aqua che lo bagna
e ghè aqua tuto intorno;
tuto intorno.
Tera e aqua! Co vien sera
tuti intorno, dona e fioi,
a una tecia de fasoi,
se ghe fa un bona siera;
bona siera.
Tera e aqua! Po a la note
se se buta sora el leto
e se sogna, par dispeto
aqua e tera, piene e rote;
piene e rote.
Sempre aqua e sempre tera
da putini che da grandi:
«Siora tera, ai so comandi…»;
po se crepa e… bonasera;
bonasera. |
Terra e acqua, acqua e terra
da piccoli come da grandi:
«Signora terra, ai suoi comandi,
signora acqua, buonasera;
buonasera».
Terra e acqua! Si lavora
sotto un sole che scotta…
terra e acqua! Alla mattina
si comincia presto;
presto.
Terra e acqua! Terra nuda,
niente piante, niente ombra.
Questa fatica non è mai finita:
comanda che si sudi;
che si sudi.
Terra e acqua! A mezzogiorno
quel panino che si mangia
non c’è acqua per bagnarlo
e c’è acqua tutto intorno;
tutto intorno.
Terra e acqua! Quando viene sera
tutti intorno, donne e bambini,
a una pentola di fagioli,
che fanno loro una buona cera;
una buona cera.
Terra e acqua! Poi la notte
ci si butta a letto
e si sogna, per dispetto
acqua e terra, piene e siccità;
piene e siccità.
Sempre acqua e sempre terra
da piccoli come da grandi:
«Signora terra, ai suoi comandi…»;
poi si crepa e … buonasera;
buonasera.
|